niedziela, 28 sierpnia 2011

Ja i Kuba


Dobrze jest Nam ze sobą w jednym domku
Ty wielki, chodź malutki indywidualista
I Ja, mały człowiek wrzucony w wielki wir życia
Jak bracia mamy wspólne cechy
Idziemy zawsze swą ścieżką,
Samotni, Ty z wyboru, Ja bo On tak chce
W dzień opiekuję się, daje Ci wszystko co potrzebujesz
Czyli wodę, jedzonko oraz spokojny sen.
Ale gdy po ciężkim dniu wracam już po zmroku do domu
Ty wypatrujesz mnie, jakbyś naprawdę martwił się o mnie
Wchodzę do pokoju, blask światła pada na Twój domek
I telepatycznie dajemy sobie znak, że wszystko jest ok :)

2 komentarze:

Anonimowy pisze...

Tomku,od razu sie domyslilam o kim piszesz ten wiersz.Bardzo mi sie podoba.Ja i moje corki tez kochamy zwierzeta.Asiunia,starsza,ma takiego przyjaciela jak Ty.Nazywa sie Leon.Jesli chcesz zobaczyc Leosia i inne jej zwierzaki to wejdz na www.toffciak.fbl.pl

Anonimowy pisze...

Lubię ten Twój męski świat :)
Ula40